Judith Kloppenburg / Rob Oostwegel
Deel deze pagina
Haar eerste tas maakte ze in 2014, inmiddels kan ze grotendeels van haar I WAS A-collectie leven. Toch doet de ontwerpster bewust nog ander creatief freelance werk. In de grafische hoek en op het vlak van sustainable fashion. Haar creativiteit brengt haar op plekken waar ze anders nooit zou komen, realiseert ze zich. “En die mij weer de mogelijkheid bieden om over een circulaire economie te vertellen. Hoe belangrijk dit is, maar ook hoe leuk! De wereld heeft niet per se uitsluitend nieuwe dingen nodig. De meeste materialen zijn er al.”
Dat unieke karakter van ieder stuk leer, en daarmee eveneens iedere tas, maakt het ontwerpen voor Naomi Rachèl uitdagend, vertelt ze. “Omdat ik zoveel mogelijk van het materiaal gebruik, maak ik meerdere tassen uit één bank. Ondanks het feit dat het handwerk is, kan het soms toch een beetje aanvoelen als productiewerk. Maar wanneer ik het eindresultaat vervolgens zie, soms met minuscule verschillen, denk ik ja, daar doe ik het voor!”
Sindsdien speurt Naomi straathoeken af naar eenzame banken die staan te wachten op de mannen van het grofvuil, bezoekt ze veelvuldig kringloopwinkels en krijgt ze banken aangeboden van mensen die toe zijn aan een nieuwe. Hier maakt ze tassen van, maar ook portemonnees en sleutelhangers. “Fashionable afval, zeg ik weleens gekscherend. Al is het natuurlijk onzin dat goed, maar gebruikt materiaal, afval wordt genoemd.” Naomi Rachèl ziet schoonheid in juist deze afdankertjes.
“Afdankertjes die soms niet zo bijzonder lijken, tot je de binnenkant ziet. Laatst nog stuitte ik op een bordeauxrode leren bank. De kleur sprak me eigenlijk niet zo aan, tot ik het leer uit ging snijden. De binnenkant bleek heel tof roze en juist dit is de kleur van de tassencollectie geworden. Maar rits je de tas open, dan zie je aan de binnenkant het bordeauxrode leer. Als verrassingseffect werkte het wel!” Je weet nooit precies wat je van tevoren krijgt, weet de ontwerpster inmiddels uit ervaring, “maar dat is juist de charme.”
Ze probeert dan ook zoveel mogelijk van het oorspronkelijke materiaal te gebruiken bij het creëren van de tassen. “Dat maakt ze eigen, uniek. Op de ene kant van de bank is misschien wat meer gezeten, de andere kant heeft weer meer zon gehad. In feite is het één grote puzzel die je oplost en die van bank transformeert tot tas. Dat maakt het proces heel leuk.”
“Meubelstukken van kwalitatief beter leer”, legt Naomi Rachèl uit. Eveneens spontaan ontstaan. “Mijn oma had een prachtige leren bank die ze niet mee kon nemen naar het verzorgingshuis. De bank was weliswaar verkleurd, maar de kwaliteit van het leer was nog perfect. Ik besloot ook hier een serie tassen van te maken. Tassen met een verborgen verhaal; het leven van mijn oma.”
Het idee voor het ontwerpen van leren tassen ontstond dan ook toen ze op een partij vintage leren jassen stuitte. “Mooie jassen, maar wat gedateerd. Ik snapte wel dat ze in deze vorm niet meer aansloegen. Het materiaal daarentegen was nog goed, en het was zonde om dat niet her te gebruiken. Daarom besloot ik er tassen van te maken. Tassen die bij de tijd zijn, maar ook weerspiegelen dat ze een eerder leven hadden gehad.” Het omvormen van leren modematerialen tot tassen is inmiddels uitgegroeid tot het hergebruiken van zelfs meubels.
Inmiddels liggen haar eigen leren tassen in de winkelschappen van het bedrijf dat haar tijdens haar stage zo inspireerde. Daar komen ze perfect tot hun recht tussen alle andere ‘eerlijke’ merken. “We vertellen allemaal hetzelfde verhaal; duurzaam kan hip zijn. Samen inspireren we de modeliefhebber.” Dat inspireren is wat Naomi Rachèl het allerliefste doet, vertelt ze. “Ik heb altijd al affiniteit gehad met vintage, tweedehands. Spullen die niet honderd procent nieuw zijn, maar nog wel functioneel.”
Ontwerpen draait heel erg om wie je bent en waar je als ontwerper voor staat, ontdekte ze tijdens haar studie fashion design. “Toen ik voor mijn stage terecht kwam bij een duurzaam en fair trade kledingmerk in Amsterdam, wist ik het zeker: ik wil ontwerpen maken die goed zijn voor mens en milieu én die een goed verhaal hebben. Bij ieder kledingstuk dat het label uitbracht, was een cijfer in het label genaaid. Via de website kon je vervolgens zien wie dit kledingstuk had gemaakt. Het handwerk dat door iemand in Nepal was verricht, kreeg hiermee een gezicht. Dat vond ik zó tof! Kledingproductie kan zowel duurzaam als fashionable zijn, realiseerde ik me. Dat wilde ik ook.”
Eigenlijk is het verhaal achter het product bijna belangrijker dan de tassen zelf, vertelt Naomi Rachèl. “Ik wil graag vertellen wat het geweest is en laten zien dat het hergebruiken van spullen heel functioneel én hip kan zijn.” Iets totaal anders maken van een bestaand product is de kracht achter haar ontwerpen, die ze uitbrengt onder de toepasselijke naam I WAS A... (chair/sofa). “Al tijdens mijn opleiding aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht had ik interesse in het hergebruiken van spullen”, vertelt ze. “En transformeerde ik kledingstukken, waardoor ze langer meegingen en meerdere seizoenen te dragen waren. Uiteindelijk is een kledingcollectie die langer dan één seizoen te dragen is zelfs mijn afstudeerproject geworden.”
Naomi Rachèl Timan geeft gebruikt leer een tweede leven. Een fashionable tweede leven, welteverstaan. In de vorm van tassen en accessoires. “Wanneer ik een afgedankte bank langs de straat zie staan, zie ik geen afval maar nieuwe mogelijkheden.”
Onder haar eigen merknaam NAOMI RACHÈL TIMAN verkoopt Naomi Rachèl haar I WAS A-collectie, die bestaat uit tassen, portemonnees en accessoires. Alles wordt handgemaakt van gebruikte leren kledingstukken en meubels. Heb je nog een leren afdankertje? Ze zijn altijd welkom:
Deel deze pagina
Judith Kloppenburg / Rob Oostwegel
Haar eerste tas maakte ze in 2014, inmiddels kan ze grotendeels van haar I WAS A-collectie leven. Toch doet de ontwerpster bewust nog ander creatief freelance werk. In de grafische hoek en op het vlak van sustainable fashion. Haar creativiteit brengt haar op plekken waar ze anders nooit zou komen, realiseert ze zich. “En die mij weer de mogelijkheid bieden om over een circulaire economie te vertellen. Hoe belangrijk dit is, maar ook hoe leuk! De wereld heeft niet per se uitsluitend nieuwe dingen nodig. De meeste materialen zijn er al.”
Dat unieke karakter van ieder stuk leer, en daarmee eveneens iedere tas, maakt het ontwerpen voor Naomi Rachèl uitdagend, vertelt ze. “Omdat ik zoveel mogelijk van het materiaal gebruik, maak ik meerdere tassen uit één bank. Ondanks het feit dat het handwerk is, kan het soms toch een beetje aanvoelen als productiewerk. Maar wanneer ik het eindresultaat vervolgens zie, soms met minuscule verschillen, denk ik ja, daar doe ik het voor!”
Sindsdien speurt Naomi straathoeken af naar eenzame banken die staan te wachten op de mannen van het grofvuil, bezoekt ze veelvuldig kringloopwinkels en krijgt ze banken aangeboden van mensen die toe zijn aan een nieuwe. Hier maakt ze tassen van, maar ook portemonnees en sleutelhangers. “Fashionable afval, zeg ik weleens gekscherend. Al is het natuurlijk onzin dat goed, maar gebruikt materiaal, afval wordt genoemd.” Naomi Rachèl ziet schoonheid in juist deze afdankertjes.
“Afdankertjes die soms niet zo bijzonder lijken, tot je de binnenkant ziet. Laatst nog stuitte ik op een bordeauxrode leren bank. De kleur sprak me eigenlijk niet zo aan, tot ik het leer uit ging snijden. De binnenkant bleek heel tof roze en juist dit is de kleur van de tassencollectie geworden. Maar rits je de tas open, dan zie je aan de binnenkant het bordeauxrode leer. Als verrassingseffect werkte het wel!” Je weet nooit precies wat je van tevoren krijgt, weet de ontwerpster inmiddels uit ervaring, “maar dat is juist de charme.”
Ze probeert dan ook zoveel mogelijk van het oorspronkelijke materiaal te gebruiken bij het creëren van de tassen. “Dat maakt ze eigen, uniek. Op de ene kant van de bank is misschien wat meer gezeten, de andere kant heeft weer meer zon gehad. In feite is het één grote puzzel die je oplost en die van bank transformeert tot tas. Dat maakt het proces heel leuk.”
“Meubelstukken van kwalitatief beter leer”, legt Naomi Rachèl uit. Eveneens spontaan ontstaan. “Mijn oma had een prachtige leren bank die ze niet mee kon nemen naar het verzorgingshuis. De bank was weliswaar verkleurd, maar de kwaliteit van het leer was nog perfect. Ik besloot ook hier een serie tassen van te maken. Tassen met een verborgen verhaal; het leven van mijn oma.”
Het idee voor het ontwerpen van leren tassen ontstond dan ook toen ze op een partij vintage leren jassen stuitte. “Mooie jassen, maar wat gedateerd. Ik snapte wel dat ze in deze vorm niet meer aansloegen. Het materiaal daarentegen was nog goed, en het was zonde om dat niet her te gebruiken. Daarom besloot ik er tassen van te maken. Tassen die bij de tijd zijn, maar ook weerspiegelen dat ze een eerder leven hadden gehad.” Het omvormen van leren modematerialen tot tassen is inmiddels uitgegroeid tot het hergebruiken van zelfs meubels.
Inmiddels liggen haar eigen leren tassen in de winkelschappen van het bedrijf dat haar tijdens haar stage zo inspireerde. Daar komen ze perfect tot hun recht tussen alle andere ‘eerlijke’ merken. “We vertellen allemaal hetzelfde verhaal; duurzaam kan hip zijn. Samen inspireren we de modeliefhebber.” Dat inspireren is wat Naomi Rachèl het allerliefste doet, vertelt ze. “Ik heb altijd al affiniteit gehad met vintage, tweedehands. Spullen die niet honderd procent nieuw zijn, maar nog wel functioneel.”
Ontwerpen draait heel erg om wie je bent en waar je als ontwerper voor staat, ontdekte ze tijdens haar studie fashion design. “Toen ik voor mijn stage terecht kwam bij een duurzaam en fair trade kledingmerk in Amsterdam, wist ik het zeker: ik wil ontwerpen maken die goed zijn voor mens en milieu én die een goed verhaal hebben. Bij ieder kledingstuk dat het label uitbracht, was een cijfer in het label genaaid. Via de website kon je vervolgens zien wie dit kledingstuk had gemaakt. Het handwerk dat door iemand in Nepal was verricht, kreeg hiermee een gezicht. Dat vond ik zó tof! Kledingproductie kan zowel duurzaam als fashionable zijn, realiseerde ik me. Dat wilde ik ook.”
Eigenlijk is het verhaal achter het product bijna belangrijker dan de tassen zelf, vertelt Naomi Rachèl. “Ik wil graag vertellen wat het geweest is en laten zien dat het hergebruiken van spullen heel functioneel én hip kan zijn.” Iets totaal anders maken van een bestaand product is de kracht achter haar ontwerpen, die ze uitbrengt onder de toepasselijke naam I WAS A... (chair/sofa). “Al tijdens mijn opleiding aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht had ik interesse in het hergebruiken van spullen”, vertelt ze. “En transformeerde ik kledingstukken, waardoor ze langer meegingen en meerdere seizoenen te dragen waren. Uiteindelijk is een kledingcollectie die langer dan één seizoen te dragen is zelfs mijn afstudeerproject geworden.”
Naomi Rachèl Timan geeft gebruikt leer een tweede leven. Een fashionable tweede leven, welteverstaan. In de vorm van tassen en accessoires. “Wanneer ik een afgedankte bank langs de straat zie staan, zie ik geen afval maar nieuwe mogelijkheden.”
